Wszyscy kibice Chicago Cubs są teraz w stanie euforii po wygraniu NLCS i pierwszy raz od 1945 roku zagrają w World Series. Jednak należy pamiętać, że sport jest taki, że gdy jedni świętują sukces, ktoś inny doznaje smaku porażki. Los Angeles Dodgers czwarty sezon z rzędu grają w Postseason. I ani razu w tym czasie nie zdołali awansować do World Series. Kolejny rok bez mistrzostwa musi być czymś smutnym dla drużyny, która wydaje najwięcej pieniędzy na zawodników. Po raz kolejny Clayton Kershaw zaliczył nieudany start w Postseason, przez co Dodgers zostali wyeliminowani. Dla kibiców baseballowych nadal pozostanie miotaczem, który nie umie sobie radzić z presją i w najważniejszych momentach zawodzi. Jego pierwsze występy w Postseason miały miejsce w 2008 roku jako reliewer, można jedynie powiedzieć, że w 2 inningach w NLCS przeciwko Philadelphii Phillies przeciwnicy zdobyli przeciwko niemu 1 run. Rok później po 2 udanych startach w NLDS kontra St. Louis Cardinals w następnej rundzie zaliczył 2 słabe występy. Dodgers 2 lata z rzędu musieli uznać wyższość Phillies. Los Angeles dopiero w 2013 roku powrócili do gry w Postseason. Clayton Kershaw w tym czasie wyrósł na lidera rotacji Dodgers. Po 2 bardzo dobrych startach przeciwko Atlancie Braves jego drużyna awansowała do kolejnej rundy. Pierwszy start w NLCS był bardzo udany. Jednak został pokonany przez Michaela Wachę, startera St. Louis Cardinals. Po pięciu meczach tej serii Dodgers przegrywali 2-3. Tak więc w szóstym spotkaniu wysłali na boisko Claytona, który tym razem bardzo zawiódł. Był odpowiedzialny za 6 runów i to Cardinals dostali się do World Series. W następnym sezonie mieli szansę się zrewanżować już w pierwszej rundzie playoffów. W pierwszym meczu serii Kershaw rzucał nienajgorzej przez większą część meczu, aż nadszedł 7 inning. Pałkarze Cardinals zdążyli zdobyć 4 runy zanim zamieniono Claytona na Pedro Baeza. Chwilę później Matt Holliday zaliczył 3 run HR, Cardinals wygrali mecz 10-9. Po 3 meczach Dodgers przegrywali 2-1 i byli musieli wygrać następne 2 mecze, by dostać się do następnej rundy. Starterem był Kershaw. Po 6 czystych inningach Los Angeles wygrywało 2-0. Lecz nadszedł 7 inning, odbijający z lewej strony pałkarz Cardinals Matt Adams zaliczył 3 run HR przeciwko Kershawowi. St. Louis przeszło dalej, a Clayton po raz kolejny był przegranym miotaczem w ostatnim meczu sezonu Dodgers. Mamy następny sezon, już 2015. Los Angeles znowu wygrywają dywizję. Rywalami w pierwszej rundzie Postseason są New York Mets. Kershaw w pierwszym meczu zalicza niezły start, ale Dodgers przegrywają 1-3. Po 3 meczach serii ponownie znaleźli się w sytuacji, w której musieli wygrać 2 mecze z rzędu. Clayton tym razem nie zakończył sezonu Dodgers, zaliczył 7 solidnych inningów, w którym oddał tylko 1 run, ale Mets wygrali piąty mecz serii. Kershaw nie dostał szansy na prawdziwe zabłyśnięcie w 2015, choć wydawało się, że był w formie i mógłby doprowadzić swój zespół daleko, gdyby awansował dalej. Clayton Kershaw znowu musiał czekać tylko rok na kolejny start w Postseason. Mimo nienajlepszych startów Kershaw był zwycięskim miotaczem w pierwszym i czwartym meczu serii przeciwko Washington Nationals. Jednak w piątym meczu serii menadżer Dave Roberts w sytuacji, kiedy Dodgers wygrywali 4-3 w 9 inningu z 1 outem i graczach na pierwszej i drugiej bazie postanowił wprowadzić na boisko Claytona Kershawa mimo jednego dnia przerwy. W kluczowym momencie miotacz wyoutował Daniela Murphy'ego i Wilmera Difo, Dodgers przechodzą dalej.

W następnej rundzie musieli zmierzyć się z Chicago Cubs, drużyną z najlepszym rekordem w regularnym sezonie. Z krótką przerwą menadżer pełny zaufania miotaczowi dostał od Claytona w drugim meczu serii 7 czystych inningów. Wyglądało na to, że reputacja Kershawa mogła niedługo się zmienić. Wydawało się, że zaraz może nastąpić przełomowy moment w jego karierze i razem z Dodgers awansuje do World Series. Lecz po raz kolejny Los Angeles przegrywało w serii 3-2, Kershaw musiał doprowadzić do siódmego spotkania.

Po raz kolejny zawiódł. Nie miał żadnej kontroli nad curveballem, a reszta rzutów też nie zawsze lądowała tam, gdzie chciał. Tak więc już w pierwszym inningu Chicago Cubs zdobyli 2 runy, ale jeden z nich był spowodowany błędem zapołowego Andrew Tolesa. W drugim inningu po RBI single Dextera Fowlera było już 3-0. W czwartym inningu po bardzo słabym rzucie Kershawa Wilson Contreras zaliczył solo HR. Koledzy z drużyny byli bezdradni przeciwko Hendricksowi, przeciwnik Claytona grał jak prawdziwy as. Dodatkowo w 5 inningu solo HR zaliczył pierwszobazowy Cubs Anthony Rizzo, kolejny cios dla Kershawa. Dodgersi przegrali ten mecz 0-5 i czwarty rok z rzędu zostali wyeliminowani z Postseason.

Clayton Kershaw miał duży wpływ na drużynę za każdym razem. Dlaczego najlepszy miotacz ostatnich 5 lat sezonu regularnego często zawodzi w kluczowych chwilach? Czy problem siedzi w jego psychice? Wiele osób pomyśli, że tak. Jednak wygrał już kilka meczy w Postseason, w których groziła eliminacja. I potrafił jako closer wejść na boisko i dać awans swojej drużynie w tegorocznym NLDS. Jest to także już jego szósty sezon, w którym ma przyjemność występować w Postseason. Więc ma już sporo doświadczenia i wie jak to jest rzucać w tych kluczowych momentach. Kolejny argument, którym tłumaczy się słabe występy Kershawa to jego zmęczenie. Jednak dlaczego wówczas podczas drugiego meczu tegorocznego NLCS, gdy miał 4 dni przerwy między startami (plus ten występ w 9 inningu) rzucił 7 czystych inningów, a gdy odpoczywał potem przez 5 dni oddał 4 runy w 5 inningach? Sam miotacz od razu zaprzecza wszystkim, którzy tak próbują usprawiedliwiać miotacza. Wiadomo, że każdy ma swoje lepsze dni i gorsze dni. Jednak w regularnym sezonie Kershaw potrafi mieć ERA na poziomie poniżej 2, 90% jego startów należą do solidnych i co roku wymieniany jest jako jeden z głównych kandydatów do wygrania nagrody Cy Young. Już 3 razy ją zdobył : w 2011, 2013 i 2014. W tym sezonie musiał pauzować przez dłuższy czas w sezonie przez kontuzję, więc raczej nie zdobędzie tej prestiżowej nagrodej w tym roku. Patrząc na ostatnie lata statystyki Kershawa są najlepsze w regularnym sezonie w porównaniu z innymi miotaczami, nikt nie jest mu nawet bliski. Wyraźnie odstaje od innych miotaczy w kwestii powtarzalności dobrych startów podczas sezonu regularnego. Postseason to jednak jest inna historia, w całej karierze występów w tych rozgrywkach w 89 inningach ma ERA na poziomie 4.55. W regularnym sezonie w 1760 inningach jego ERA wynosi 2.35. Rzeczywiście jest duża różnica, ale czy coś innego za tym stoi jak po prostu pech pojawiania się najgorszych dni w najgorszych do tego momentach? Może jednak dodatkowa adrenalina ma wpływ na Claytona? Kershaw będzie miał cały offseason na wyciągnięcie wniosków ze swoich ostatnich startów. Wiadomo, że gdy jest w formie, jest niemalże nie do odbicia. Jednak czy kiedyś nastąpi takie Postseason, w którym zobaczymy totalną dominację tego miotacza? Ma dopiero 28 lat, Dodgers są najbogatszą drużyną w baseballu i raczej nic nie wskazuje na to, aby mieli się nie liczyć w walce o mistrzostwo w przyszłym roku. Nieważne ile dodatkowych nagród za grę w regularnym sezonie zdobędzie Clayton Kershaw, jeżeli nigdy nie sięgnie po mistrzostwo, nie będzie spełnionym miotaczem. Ten gracz za dobrze zna uczucie porażki i rozpaczy. Wchodząc na górkę podczas startu w Postseason wie, że za kilka godzin może po raz kolejny odczuwać smak porażki, wie, że kibice uważają go za zawodnika, który nie potrafi poradzić sobie z presją. Może to też powoduje, że mimo doświadczenia presja cały czas spoczywa na miotaczu. Madison Bumgarner w swoim pierwszym sezonie w MLB sięgnął po mistrzostwo w 2010 roku z San Francisco Giants. Później w 2012 i 2014 jego drużyna powtórzyła ten sukces, w dużej mierze dzięki niemu. MadBum ma reputację niezawodnego miotacza w Postseason, ale zdarzały mu się gorsze starty. Między innymi jego ostatni, w którym pozwolił przeciwnikom na zdobycie 3 runów w 5 inningach. Presja na pewno nie miała z tym nic wspólnego, po prostu nie da się być perfekcyjnym za każdym razem.

Jednak przypadek Kershawa jest czymś wyjątkowym. Wiadomo, że jeden gracz nie wpłynie całkowicie na sukces czy porażkę drużyny. Jednak Kershaw w swojej najlepszej formie dałby ogromną przewagę dla Dodgers. Tak było w 2015, ale New York Mets zagrali fenomenalną serię. Jestem ciekaw jak potoczy się przyszłość tego miotacza, ile wygra jeszcze nagród Cy Young, czy kiedykolwiek zostanie ponownie MVP jak to było w 2014 roku i ile pieniędzy zarobi, kiedy stanie się wolnym agentem(najwcześniej po 2018 roku)? Clayton Kershaw to przecież gwiazda jednej z najpopularniejszych drużyn w MLB. Gracz ten ma wiele fanów i to nie tylko kibice Dodgers. Tak więc to dlatego napisałem taki długi artykuł mówiący tylko o nim.

 

 

 Tylko zalogowani użytkownicy mogą brać udział w dyskusji na portalu mlb.com.pl. Zaloguj się