Witam wszystkich fanów MLB. W dzisiejszej biografii tygodnia chciałbym Was zachęcić do zapoznania się z postacią Carltona Fiska. Jest to legenda MLB i jeden z najlepszych łapaczy w historii, który spędził w lidze 24 lata. Przez całą swoją karierę związany z dwoma klubami: Boston Red Sox (1969, 1971–1980) oraz Chicago White Sox (1981–1993). Urodził się 26 grudnia 1947 roku w Bellows Falls w stanie Vermont. W MLB zadebiutował 18 września 1969 w meczu przeciwko Orioles (przegrana Red Sox 4 – 6 oraz 4 AB, 0 H, 0 HR, 0 RBI, 0 SB). Ostatni mecz rozegrał 22 czerwca 1983 roku (wygrana White Sox 3 – 2 z Rangers oraz 2 AB, 0 H, 0 HR, 0 RBI, 0 SB). Najstarszy zawodnik w historii All-Star Game (43 lata), który zdobył home runa oraz jeden z czternastu zawodników, którzy grali w MLB w czterech kolejnych dekadach. Główny bohater najsłynniejszego meczu w historii Boston Red Sox określanego jako Boston Red Sox Biggest Game (szerzej o tym legendarnym meczu możecie przeczytać pod linkiem: http://mlb.com.pl/p/914-z_kart_historii_cz_10_boston_red_sox_biggest_game ). 11 razy w All-Star Game (1972–1974, 1976–1978,1980–1982, 1985, 1991). AL Rookie of the Year oraz zdobywca Gold Glove Award  w 1972 roku. Trzy razy Silver Slugger Award (1981, 1985, 1988). Numery, z którymi występował zostały zastrzeżone: #27 (4 września 2000 roku przez Red Sox) oraz #72 (14 września 1997 roku przez White Sox). Od 2000 roku członek Baseball Hall Of Fame. W 2499 meczach w jakich wystąpił zdobył 2356 H, 376 HR, 1330 RBI, OPS 0.797 z AVG na poziomie 0.269.

Link do statystyk z kariery: http://m.mlb.com/player/114182/carlton-fisk