W tym roku oglądaliśmy rekordowe show, które mogło okazać się przełomowe w popularności Homerun Derby. Po raz pierwszy grano z czasem: każdy zawodnik miał 4 minuty na uderzenie w tym czasie jak najwięcej liczby homerunów. Jednak za dwukrotne przekroczenie granicy 420 stóp lub jednokrotne przekroczenie 470 stóp otrzymywało się bonusowe 30 sekund. Jednak nie było takiej sytuacji w której zawodnik po regularnych 4 minutach nie otrzymywał bonusu-można to jeszcze doprecyzować na przyszły rok. W tym roku obejrzeliśmy 159 homerunów- miażdży to rekord 105 homerunów z 2005 roku. Rok temu było 78 homerunów, 2 razy mniej niż rok temu. Ten system spodobał mi się, Derby stało się bardziej dynamiczne i pojawiło się o wiele więcej homerunów i o wiele mniej marnowania czasu. Oczywiście zawodnik mógł raz zatrzymać czas by odpocząć, napić się i porozmawiać z miotaczem. Teraz przejdźmy do wyników tego wydarzenia. W pierwszym ćwierćfinale Anthony Rizzo(6) zmierzył się z Joshem Donaldsonem(3). Ponieważ Rizzo miał niższy ranking( oparty był na liczbie homerunów, które miał zawodnik na swoim koncie w tym sezonie.) zaczął odbijać pierwszy. Od razu widać było, że pierwszobazowy Cubs nie mógł się odnaleźć w nowym systemie i robił wszystko, by zrobić jak najwięcej zamachów w jak najmniejszym czasie. Później jednak Rizzo zwolnił, opanował się i zdołał wybić 8 homerunów, co okazało się jednak być najgorszym wynikiem w pierwszej rundzie i w całym Derby. Następny był Donaldson i zaczął on lepiej od swojego przeciwnika. Trzeciobazowy Blue Jays zdołał zaliczyć o więcej homerun od Rizza zanim skończył się czas i to on zakwalifikował się do półfinału. Kolejny pojedynek był bardzo ciekawy: Prince Fielder zmierzył się z ulubieńcem gospodarzy, Toddem Frazierem. Prince Fielder zaliczył 13 homerunów co wydawało się bardzo przyzwoitym wynikiem. Co ciekawe jego "grzeczni i słodcy" synowie podczas kiedy Prince wziął przerwę poczęstowali tatusia watą cukrową. Todd zaczął nieźle, ale nie wyglądało na to, by zdołał pobić Fieldera. Jednak Frazier o włos zdołał wybić czternastego homeruna zanim skończył się czas. Być może wspaniały doping kibiców Reds pomógł mu wybić w końcówce wystarczającą ilość homerunów. Frazier z wszystkich uczestników wydawał się być najszybszy, od razu odbijał, jak poprzednia piłka wylądowała( wcześniej nie można było zacząć zamachu. ) Następny pojedynek to był bój między młodym Manny Machado z Baltimore O's a Jocem Pedersonem z LA Dodgers, który w swoim pierwszym roku stał się jedną z gwiazd MLB. Machado z 12 homerunami nie zagrał źle, ale nie miał on nic do gadania kiedy Joc wybijał homerun za homerunem i zdołał do 13 kiedy na zegarze została jeszcze ponad minuta. No i ostatni ćwierćfinał czyli Kris Bryant kontra Albert Pujols. Bryant zdołał zaliczyć 9 homerunów co nie wydawało się imponujące od razu po tym co zrobił Pederson. Pujols też nie wydawał się grać świetnie, ale zdołał on wybić 10 homerunów i pokonać Bryanta. W pierwszym półfinale Donaldson zagrał z Frazierem. Pierwszy z nich powtórzył wynik z pierwszej rundy, ale ten drugi zdołał mieć więcej i to on zakwalifikował się do finału. W drugim finale był pojedynek między dwoma gwiazdami z innych drużyn z jednego miasta : Los Angeles. Pierwszy zaczął Joc Pederson. Młody miał problemy na początku, miał tylko 3 homeruny a została już tylko minuta do końca. Ostatecznie miał ich 12 i to pozwoliło pokonać weterana Alberta Pujolsa. W finale zostali już tylko Joc Pederson i ulubieniec kibiców Todd Frazier. Zaczął gwiazdor Dodgers i znów miał kłopoty na początku jak w poprzedniej rundzie. Jednak jego pierwszy homerun zaczął serię 6 homerunów z rzędu i ostatecznie Joc skończył z 14. Następny był trzeciobazowy Reds. Zaczął on nienajlepiej, kiedy wziął przerwę miał on 5 homerunów i zostało mu niewiele ponad 2 minuty by dogonić Pedersona. Jednak znowu kibice mu pomogli i dał 2 minuty niezłej rozrywki. Po regularnym czasie wyrównał wyczyn Joca, ale zostało mu dodatkowe 30 sekund. Z pierwszym zamachem zakończył on Homerun Derby o to on stał się zwycięzcą w tegorocznych rozgrywkach, a fani oczywiście oszaleli. Tegoroczna edycja zostala bardzo pochwalona przez zawodników i kibiców, ja również byłem bardzo zadowolony z oglądania tego wydarzenia. Jednak jest kilka wad, które chciałbym zmienić. Rozgrywki w stylu drabinkowym nie są sprawiedliwe. Prince Fiedler miał 13 homerunów i odpadł w pierwszej rundzie, natomiast Albert Pujols czy Josh Donaldson mieli ich znacznie mniej, a awansowali. Powinno być tak, że każdy ma swoją kolej i ta 4, która ma najwięcej homerunów przechodzi dalej i to samo w kolejnej rundzie. Jednak i tak warto pochwalić MLB za to, że spróbowali czegoś nowego, za to, że nie boją się zmian, które mogą polepszyć ten sport.