Witam wszystkich fanów MLB. Startujemy ponownie z cyklem biografii po dwutygodniowej przerwie spowodowanej świętami oraz innymi obowiązkami. W dzisiejszej część chciałbym zachęcić Was do zapoznania się z postacią Keitha Herdnandeza. Jest to pierwszobazowy, który przez 17 lat występował w lidze. Urodził się  20 października 1953 w San Francisco, w stanie Kalifornia. Przez całą swoją karierę związany z trzema klubami: St. Louis Cardinals (1974–1983), New York Mets (1983–1989) oraz Cleveland Indians (1990). W MLB zadebiutował 30 sierpnia 1974 roku (przegrana Cardinals 8 - 2 z Giants oraz 2 AB, 1 H, 0 HR, 1 RBI, 0 SB). Ostatni mecz rozegrał 24 lipca 1990 roku (przegrana Indians 8 - 3 z White Sox oraz 4 AB, 0 H, 0 HR, 0 RBI, 0 SB). Jego największym sukcesem jest dwukrotne zdobycie World Series (1982, 1986). Indywidualnie to NL MVP (1979). 11 razy z rzędu zdobył Gold Glove Award (1978–1988), co jest najlepszym wynikiem w historii baseballu jeśli chodzi o pozycję pierwszobazowego. Dwukrotny zdobywca Silver Slugger Award (1980, 1984). Członek New York Mets Hall of Fame od 1997 roku, a od 2006 roku komentator meczów ekipy z Queens. W MLB rozegrał 2088 spotkań, w których zaliczył 2182 H, 1071 RBI, 162 HR, 98 SB, 0.821 OPS z AVG na poziomie 0.296.

Link do statystyk z kariery: http://m.mlb.com/player/115826/keith-hernandez