Tym razem faworyt Pete Alonso nie sięgnął po tytuł po raz trzeci z rzędu. Pierwszobazowy przegrał z imponującym żółtodziobem Julio Rodriguezem, który skradł w show w pierwszych dwóch rundach, ale nie zdołał zakończyć tej przygody wygraną w całym turnieju. Na końcu to Juan Soto podnosił tytuł i zgarnął milion dolarów. Przypomnienie zasad: Każdy pałkarz miał 3 minuty i bonus czasowy: minuta, jeśli zaliczyło się HR o długości 440 stóp w regularnym czasie lub pół minuty, jeżeli ta sztuka się nie udała pałkarzowi. Drabinkę ustalono na podstawie liczby HR w regularnym sezonie 2022. All-Star Week odbywa się w Los Angeles na Dodger Stadium.

Pałkarz Mariners Julio Rodriguez zaczął HR Derby w rewelacyjnym stylu z 32 piłkami wybitymi poza boisko i wysoko powiesił poprzeczkę Corey Seagerowi, ale i oczekiwania kibiców nagle były wysokie. 24 HR byłego gracza Dodgers nie wydawało się być imponującym wynikiem w momencie porażki, ale ostatecznie był to drugi najlepszy wynik w pierwszej rundzie (oczywiście należy pamiętać, że inni pałkarze awansowali bez wykorzystania całego czasu). Następny Ronald Acuna Jr. poradził sobie jeszcze gorzej od Seagera i miał tylko 19 HR, oczekiwania wobec nieco były trochę większe. Obrońca tytułu Pete Alonso poradził sobie z wyeliminowaniem gwiazdora Braves, choć nie był w swojej mistrzowskiej formie. Kolejny był Jose Ramirez z 15 HR, z czym Juan Soto też bez większego szału zdołał sobie poradzić. Na końcu był pojedynek Pujolsa z Schwarberem. Albert miał duże problemy ze złapaniem rytmu i miał tylko 1 HR, gdy poprosił o przerwę. Legendarny gracz zaczął lepiej grać i dotarł do 13 HR i wydawało się, że Schwarber bez problemu sobie z tym poradzi. Jednak slugger Phillies rozstawiony z jedynką nigdy tak naprawdę nie złapał rytmu i zakończył swój występ z 13 HR. Każdy otrzymał dodatkową minutę w formie dogrywki. Albert zdołał wybić aż 7 piłek w tym czasie, Kyle był w stanie zaliczyć tylko 6 HR i już w pierwszej rundzie pożegnał się z rozgrywkami.

W drugiej rundzie Julio Rodriguez kontynuował swoją świetną passę i z 31 HR zdołał wyeliminować wielkiego faworyta, który miał tylko 23 HR. Albert Pujols nie zdołał kontynuować swojej świetnej formy z dogrywki i miał 15 HR. Juan Soto nie zdołał zaliczyć HR w pierwszych 30 sekundach, miewał problemy z piłkami outside, które często lądowały na lewym zapolu, ale ostatecznie dotarł do 16 HR i awansował do wielkiego finału.

Julio Rodriguez vs Juan Soto. Ekscytujący żółtodziób kontra 23 letnia gwiazda, zdobywca World Series, ten który właśnie odmówił podpisania kontraktu, który zagwarantowałby mu 440 mln dolarów. W finale zawodnicy mieli tylko 2 minuty regularnego czasu, zasada z dodatkowym czasem się nie zmieniła. Julio Rodriguez często wybijał piłki poza boisko, ale nie udało mu się otrzymać pełnej minuty bonusu i na końcu zakończył rozgrywki z 18 HR. Juan Soto znowu słabo zaczął, ale złapał rytm i miał 15 HR po skończeniu się regularnego czasu, miał jeszcze minutę dodatkowego czasu. Juanowi udało się wygrać i od razu rzucił się w ramiona swojego miotacza.

Jak zawsze, obejrzałem całe wydarzenie, tym razem nie musiałem wstawać w środku nocy. Z jednej strony to dobrze, z innej strony jednak, gdy oglądam w nocy, mogę się w pełni skupić na oglądaniu, bo nic mnie nie rozprasza i jednak dziwnie się to oglądało bez tego ziewania. W moim odczuciu wydarzenie trochę się dłużyło i zdecydowanie mogło by trwać krócej, ale rozumiem, że chcieli dać zawodnikom przerwę między rundami i jak najlepiej wykorzystać cały czas w ramówce na reklamy. W moim odczuciu ESPN nie wykonało dobrej roboty w pokazywaniu wydarzenia na żywo i informowaniu widzów na temat dynamicznie zmnieniającej się liczby HR w trakcie występów pałkarzy, ale i tak dobrze się bawiłem przy oglądaniu tego wydarzenia.

Oto finał Soto vs Rodriguez:

 Tylko zalogowani użytkownicy mogą brać udział w dyskusji na portalu mlb.com.pl. Zaloguj się